12 milyar iş günü, 1 trilyon dolarlık kayıp, %44 günlük stres oranı…” Son 5 yılda yöneticilerde stres ve tükenmişlik rekor seviyelere çıktı. Gallup, WHO ve Deloitte verileri gösteriyor ki stres; yalnızca bireyleri değil, kurumların performansını, iş gücü sürekliliğini ve işyeri barışını da tehdit ediyor. Pandemiyle birlikte yükselen bu tablo, 2024’te de hâlâ kurumların en büyük risklerinden biri. Tüm istatistiklerle birlikte hazırladığımız güncel raporu blogumuzda okuyabilirs

Yeni bir işte ilk günler heyecan verici olsa da birçok çalışan için bu heyecan hızlıca hayal kırıklığına dönüşebiliyor. Human Resources Today tarafından aktarılan yakın tarihli bir rapora göre, yeni başlayan çalışanların neredeyse %40’ı onboarding (işe alıştırma) sürecinde kararından şüpheye düşüyor. Bu oran Z kuşağında (1997-2012 doğumlular) neredeyse %50’ye ulaşıyor. Başka bir deyişle, genç çalışanların yarısı daha ilk haftalarda “Doğru işe mi girdim?” endişesi taşıyor.

Emeklilik sonrası geri çağırmalar, gençlerin talebiyle değil; kurumların “bilgi birikiminden faydalanma” söylemiyle yeniden sahneye konuyor. Ancak bu tablo, yalnızca tecrübenin yeniden keşfi mi? Yoksa genç kuşakların esneklik, anlam ve özgürlük taleplerine karşı eski kurumsal düzenin aba altından gösterdiği bir sopa mı?